ไก่ชนภาคใต้ เ
ป็นกีฬาพื้นเมืองที่เก่าแก่ชนิดหนึ่งของกลุ่มชนชาติเกษตรกรรมที่สะท้อนภาพประวัติศาสตร์สังคมมิติของวัฒนธรรมพื้นบ้านเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ อาจกล่าวได้ว่าเป็นกีฬาประจำถิ่นของชนชาติต่างๆ แห่งคาบสมุทรทะเลใต้ เช่น ฟิลิปปินส์ อินโดนีเซีย มาเลเซีย ไทย ถ้ากล่าวในวงกว้างประเทศต่างๆ ในแดนสุวรรณภูมิ (หรือกลุ่มอาเซียน) ล้วนมีกีฬาชนไก่ก็จริง
เนื่องจากอาชีพ สังคม และสิ่งแวดล้อมคล้ายกัน แต่ความนิยมกีฬาชนไก่ชนิดที่เรียกว่า “ดุเดือด” ก็ต้องแถบคาบสมุทรทะเลใต้ดังกล่าว โดยเฉพาะทางฟิลิปปินส์ อินโดนีเซีย ถึงขนาดใช้ใบมีดผูกติดกับเดือยแข้งอีกด้วย จึงต้องเรียกว่า “เลือดพล่าน” เพราะเป็นการชนไก่แบบให้ตายกันไปข้างหนึ่ง ซึ่งเป็นการทารุณสัตว์เกินไป ไม่คำนึงถึงเทคนิค การฝึกฝน การบำรุงเลี้ยงและศิลปะการต่อสู้ตามธรรมชาติของสัตว์
เนื่องจากเป็นชาติสังคมเกษตรกรรมนิยมเลี้ยงไก่กันมาก อาหารหาง่าย เป็นสัตว์เลี้ยงง่าย จึงถือเป็นสัตว์เลี้ยงประจำครอบครัว มีนักเดินเรือจดหมายเหตุชาวอาหรับบันทึกไว้ว่า อาณาจักรศรีวิชัยประชาชนตั้งบ้านเรือนเรียงรายกระจายกันไปตามแนวชายฝั่งทะเล ตอนเช้ามืดจะได้ยินเสียงไก่ขันร้องรับกันเซ็งแซ่ไปหมดตลอดทางหลายสิบกิโลเมตร
ตามปกติไก่ก็ใช้เป็นอาหารอย่างดีทั้งไข่และตัวไก่ แต่ก็เอามาชนกันเล่นเพื่อความบันเทิงและการกีฬาด้วย มรดกทางวัฒนธรรมนี้ยังมีสืบมาจนถึงปัจจุบัน ชาวบ้านทาง อ.ไชยา อ.ท่าชนะ จ.สุราษฎร์ธานี และทาง อ.ท่าศาลา อ.สิชล อ.เมือง จ.นครศรีธรรมราช ถือเป็นแหล่งใหญ่และยังมีความนิยมเข้มแข็งไม่เสื่อมคลายที่ไชยามีพระพุทธรูปศิลาสมัยทวารวดีองค์หนึ่งอยู่วัดเวน
Comments